از مهمترین عوامل در هنگام مواجهه با گم گشتگی در طبیعت رفع تشنگیست . هنگام قرار گرفتن در شرایط ضروری عوامل بسیار بزرگتر نمود میکنند از جمله تشنگی .حال که اموختیم استرسمان را مدیریت کنیم باید خود را از تشنگی برهانیم.و حتما نیاز به اب پاکی که میشناسیم نیست.
رفع تشنگی بدون آب
آب مایه حیات است و اغلب جانداران توانایی چندانی در مقابله با بی آبی ندارند.
این احساس در مناطق گرمسیری و کویری در انسان تشدید می شود. همانطور که می دانیم تنها راه متصور رفع تشنگی نوشیدن آب است ، اما این تنها راه نیست چراکه گاه باید تشنگی را در طبیعت به طرق دیگر کاهش داد هر چند که بدن نیازمند آب باشد. اگر شما شکارچی و یا طبیعت گرد هستید حتما این نکته را بخاطر بسپارید :
لباس های بالا تنه را دربیاورید و از قسمت سینه و شکم (نیم تنه بالا) روی سنگی که بیشتر ساعات روز در سایه بوده و کمی سرد و نمناک است دراز بکشید و در همان حال حدود 20 دقیقه بمانید. با این عمل احساس تشنگی فروکش خواهد کرد و تا مدتی در حدود نصف روز احساس تشنگی نمی کنید. با وجود اینکه در خلال این زمان بدن نیاز به آب دارد اما احساس شما به این نیاز آزاردهنده نیست. این عمل شب هنگام که پیداکردن آب مشکل تر است بسیار کارایی دارد. اگر آدامس همراه خود دارید حتما از آن استفاده نمایید زیرا سبب ترشح بزاق دهان شما می شود بخصوص اگرطعم آن اکالیپتوس یا نعنا باشد
اگر فقط کمی غذا همراه خود دارید هیچ گاه از غذا مصرف نکنید زیرا مواد و نمکی که در غذاست سبب تشنگی مضاعف شما می گردد
یکی از راحت ترین راه های تهیه آب تعقیب رد پای جانوران است مطمئن باشید اگر در منطقه ای که شما هستید رد پای جانوری وجود داشته باشد قطعا به آب نزدیک هستید ، شترها در بیابان و اکثر جانوران درهنگام غروب آفتاب به سمت آب می روند و در نهایت شما را به سمت آب هدایت می نمایند .
یکی از روش های تهیه آب در کویر این است که گودالی به ارتفاع 40 سانتی متر در زمین حفر کنید (این روش در شنهای روان چندان کار ساز نیست ) در ته گودال لیوان و یا کاسه ای قرار دهید سپس روی گودال را با 1 تکه پلاستیک کاملا بپوشانید و دور تا دور گودال را با سنگ ریزه بپوشانید سپس یک سنگ بسیار کوچک در وسط پلاستیک قرار دهید به گونه ای که سنگ ریزه دقیقا از دید بالا در وسط لیوان قرار داشته باشد . از این طریق در اثر تابش و گرما , خاک رطوبت خود را از دست می دهد و بخار آب حاصل در برخورد با پلاستیک به شکل قطرات ریز درون لیوان می چکد . در این روش می توانید در هر 6 ساعت نصف لیوان آب تهیه کنید و قطعا کاری زمان بر است و باید صبر پیشه کنید .
روش دیگر تهیه آب در کویر استفاده از گیاهان کویری است . این گیاهان معمولا ریشه و ساقه پر آبی دارند
.البته باید متذکر شوم که امکان اسکان مار ها و .... در این محل ها وجود دارد البته نه در هر فصل عموما تابستان ها.
در محلی که دریاچه های نمک وجود دارد می توانید معمولا در 50 سانتی متری به آب نمک برسید . می توانید با جوشاندن وسپس سرد کردن بخار آب به آب دست یابید به روش تقطیر که در مطالب فوق ذکر شده است . ( کیسه و لیوان)
اگر به این امکانات هم دسترسی نداشتید تکه ای از ریگ بیابان را در زیر زبان خود قرار دهید این روش باعث می شود بزاق های دهان شما ترشح شوند و از میزان تشنگی شما کاسته شود .
یکی ازعلایم آب وجود سبزه است. هر نقطه که سبزی ببینید مطمئن باشید که آب در آن ناحیه وجود دارد وهر جا که سبزه های بلندتر و شادا بتر داشته باشد به منبع آب نزدیک تر است .
مواقع بی آبی گنجشک ها بهترین نشانه اند برای یافتن آب ، حداکثر فاصله این پرندگان کوچک حشر ه خوارتا منبع نوشیدن آب به یک کیلومتر نمی رسد. آنها قادر نیستند بیش از هزار متر از آب دور شوند در ضمن هرجا تعداد بیشتری از انواع پرندگان کوچک نظیر سار، مرغ زنبورخوار و بلبل یا سره مشاهده کردید به منبع آب نزدیک تر شده اید .
اگر خوش شانس باشید و بارش باران شروع شود باید به سرعت چندین محل روی زمین کنده و اگر نایلونی
همراه خود دارید در آن محل انداخته تا هنگام باران آب را در آن محل ها جمع کنید تا در آخر نوشیدنی
خوبی برای شما ایجاد شود .
البته راه های دیگری هم وجود دارد که قطعا از حوصله ی خواننده محترم خارج است
حال برای خنک کردن آب میتوانید آب بدست آورده را دورن بطری خود بریزید یک کیسه زباله را بردارید و
تا نصفه آب کنید شور یا شیرین بودن آب مهم نبوده . کپسول گاز و یک شلینگ هم برداشته و در یک منطقه ی باز شلنگ را به به داخل کیسه کرده و کپسول را باز کنید سپس در کیسه را ببندید.
5دقیقه بعد بطری هایی که داخل آب درون پلاستیک قرار داده بودید خنک و تگرگی می شود . البته باید ذکرکنم هنگامی که گم شده اید در طبیعت اگر در طول مسیر به کیسه نایلون یا بطری و ... برخورد کردید حتما بردارید و وسایل بیهوده ی خود را رها سازید .
چگونه در طبیعت سرپناه پیدا کنیم؟
چه هنگامیکه تلاش می کنید تا از طوفان بگریزید و یا زمانیکه پس از طی روزی پر تلاش از راهپیمایی،
شناسایی و یا پیمایش کوهستان فقط به دنبال محلی برای استراحت می گردید پیدا کردن یک سرپناه اولین اولویت شما خواهد بود.ابتکار داشته باشید و از آنچه که دارید و آنچه که مادر طبیعت در اختیار شما قرار می دهد استفاده کنید تا یک سرپناه امن را بیابید و یا درست کنید.
1. محلی را انتخاب کنید که خود بطور طبیعی یک پناهگاه است. جایی را دور از باد و یا حتی المقدور پشت به باد پیدا کنید. به دنبال محلی بگردید که فضای کافی برای خوابیدن شما داشته باشد و شما را نیز در مقابل محیط طبیعی و حیوانات گرسنه نیز حفظ کند. محل را بخاطر وجود گیاهان سمی، مار، حشرات ، عقرب و مورچه های گزنده چک کنید. حتما نمی خواهید موقع بیدار شدن خود را احاطه شده با پیچک های سمی و یا ساس ببینید پس این دو مورد را هم بررسی کنید.
2. از مناطق خطر دور شوید. از مناطقی که احتمال جاری شدن سیل است ، از بستر رودخانه های خشک ،مناطقی که احتمال ریزش سنگ وجود دارد، صخره ها ، دره های تنگ و عمیق و زمینهای پست اجتناب کنید.
مناطق پست نه تنها محل پرورش لجن زار است بلکه شبها نسبت به مناطق مرتفع سردتر نیز می باشد. اگر تصادفا هنگامیکه خوابید طوفان رخ دهد بدون هیچ درنگی خود را در میان طغیان رودخانه خروشان خواهیدیافت.
3. به دنبال درختی بگردید که قطر کافی داشته باشد تا شما را در مقابل باد محافظت کند و در اینصورت کمپ خود را به سمت باد برپا کنید. هر چه قدر شاخه های درخت بالای سر شما متراکم تر باشند شما در مقابل باران محافظت بیشتری خواهید داشت.
4. به دنبال یک غار بگردید. غار اغلب به عنوان بهترین گزینه است البته وقتیکه در اطراف به دنبالش بگردیداغلب پیدا نخواهد شد. به خاطر داشته باشید اگر یک پناه عالی بیابید قبلا توسط حیوانات قرق شده است. در فاصله ای منطقی از ورودی غار قرار گیرید که در صورت وجود ساکنین و یا فروریختگی سازه آن ، راه فرار داشته باشید.
5. با هر وسیله ای که دارید یک سایه ایجاد کنید. ایجاد سایه به خصوص در آب و هوای گرم و خشک بسیار اهمیت دارد. در کناره ها از یک سنگ بزرگ استفاده کنید و یا با شن زیاد یک کومه درست کنید. پانچویتان را محکم به این کومه و یا سنگ، با یک وسیله سنگین تکیه دهید. این جانپناه محل امنی در مقابل طوفان نخواهد بود اما در زیر آن می توانید در مقابل تابش خورشید استراحت کنید.
6. می توانید از قلوه سنگ ها و خاروخاشاک برای درست کردن یک کلبه استفاده کنید. زمان راهپیمایی یک کنده درخت ، سنگ بزرگ و یا یک درخت تنومند را پیدا کنید. می توانید سر یک شاخه بلند و یا دسته بلند یک چیز را به کنده درخت گیر دهید و یک مثلث سه گوش درست کنید . این مثلث پایه کلبه شماست. بطور ایده آل ارتفاع آن دسته بلند بایستی به اندازه قد شما باشد. شاخه های بلند را بالای این دسته طوری قرار دهید که حالت چادر را به خود بگیرد. بررسی کنید محلی که برای خود تعبیه کرده اید به اندازه کافی برای شما جا داشته باشد. از یک طرف به آن طرف کلبه شاخه های کوچکتر و و علفهای هرز را قرار دهید. خار وخاشاکی مثل برگهای سوزنی کاج، گیاهان هرزه و برگها را در داخل شاخه های کوچکتر طوری قرار دهید که به اندازه یک اینچ ضخامت داشته باشد. در پایان برای اینکه این کلبه را در جای خود نگه دارید چند شاخه بالای آن قرار دهید . اکنون کلبه شما آماده است.
7. برای اینکه یک جانپناه درست کنید همچنین می توانید زمین یا برف را نیز حفر کنید. هر چقدر زمین
سفت تر باشد پناهگاه شما محکم تر خواهد بود. یک مستطیل را روی زمین یا برف به اندازه خودتان بکنید.
اگر گودال شما خیلی بزرگ باشد تاثیر گرمای بدن خود را از دست می دهید. به اندازه چهار پا زمین را حفرکنید. گودال را با شاخه های درخت،یک تکه برزنت، یک تکه آهن قراضه و یا هر چه که در اطراف می بینید که بدرد این کار می خورد، بپوشانید. قبل از اینکه داخل شوید یک حفره در سقف برای تنفس ایجاد کنید.
توصیه ها
زمان بستن کوله برای طبیعتگردی ، پانچو و یا یک تکه برزنت، طناب و یا روزنامه را فراموش نکنید. این
تجهیزات، کوچک و بهم فشرده اند و پناهگاه شما را راحتتر می کنند. هنگام کوهنوردی و یا طبیعتگردی به
محیط اطراف توجه کنید. اگر جای مطلوبی به عنوان پناهگاه یافتید حتما روی نقشه خود آن را علامتگذاری کنید و در قسمت عوارض زمین به جزییات آن بپردازید. این مساله به شما کمک می کند در صورت لزوم از آن استفاده کنید. اگرصاعقه دیدید و یا صدای رعد و برق شنیدید در اولین فرصت ممکن محلی برای پناه بیابید.
از قانون 30 برای محاسبه فاصله صاعقه استفاده کنید. پس از اینکه نور صاعقه را دیدید شمارش را شروع کنید و تا شنیدن صدای آن به شمارش ادامه دهید. اگر تعداد شمارش کمتر از 30 بود بلافاصله جایی پناه بگیرید. پس از توقف چرخش تندر به مدت 30 دقیقه در محلی دور از طوفان قرار داشته باشید. طناب را به برزنت و یا روزنامه طوری وصل کنید که به شکل تولید شده آسیب نزند و می توانید یک سنگ صاف و یا یک شی ء سنگین و صاف را روی برزنت بگذارید. سنگ را در برزنت بپوشانید. طناب را دور و زیر شی پوشیده شده محکم ببندید. به این شکل ، سنگ به عنوان تکیه گاهی برای برزنت می شود.
اخطار
در زیر درخت ، یا پای دیواره های سنگی ویا روی برآمدگی های لخت صخره ها کمپ نزنید. اگر صاعقه به
درخت یا صخره بزند و شما یه آنها تکیه کنید ( خدای ناکرده ) برشته خواهید شد. همیشه یک شیء درخشان را نزدیک ورودی سرپناهتان بگذارید که باعث می شود در صورت لزوم دیگران شمازودترپیدا کنند
